Geslaagd!

Ik hoop niet, dat ik op mijn ouwe dag belerend wordt, maar die kans wordt steeds groter...

Kijk, kindertjes…, in mijn tijd (daar ga ik al)…hadden wij geen brugklas en geen keuzepakketten. Wij moesten de eerste drie jaar op de MULO alle vakken leren. Dus zowel de exacte als de softe. Na die drie jaar moest je wel kiezen tussen MULO A (met boekhouden) of MULO B (met wiskunde, natuurkunde en scheikunde) Ook kon je een verzwaard examen doen. Dan kreeg je extra lessen in de exacte vakken. Dat deed ik, maar daar was ik niet goed genoeg in, alleen de wiskunde ging goed. Uiteindelijk deed ik MULO A + wiskunde. Boekhouden liet ik vallen, ondanks de uitgebreide hulp van mijn vader, die zelf boekhouder was.

Evengoed moesten wij in 13 (!) vakken examen doen. In twee dagen. De eerste dag deed je alle schriftelijke examens; op een wildvreemde school in Amsterdam, terwijl ik in Weep op school zat. Geen leraren dus, die je stiekum konden helpen (niet, dat dat nu wel gebeurd, natuurlijk ) Alles op één dag dus.

De tweede dag, een week later, deden we alle mondelinge vakken achter elkaar (oa. 4 talen). Aan het eind van die dag kreeg je direct te horen of je geslaagd was. Niet zenuwslopend wachten op een spannend telefoontje, maar direct zekerheid in het tijdperk zonder computers!

's Avonds waren de examenfeesten. Meervoud ja, want iedere leerling gaf zijn of haar feest op diezelfde avond. Met de brommer reden we alle woonplaatsen af, steeds dronkener wordend. Nou ja, ik niet, want ik dronk toen nog niet. Maar ik weet nog, dat mijn ouders verbouwereerd achterbleven, toen de hele meute onze tuin weer verliet na een half uurtje, haha. Volgend feest! We brommerden zelfs naar Nigtevecht, overal ouders met volle bierkratten en aangebroken zakken chips achterlatend.

Enfin, zó ging dat vroeger (1971). Anders dan nu, denk ik. Alleen die schooltas aan de vlag, dat deden wij toen ook al.